Regeneratief tuinieren

De afgelopen jaren heb ik in de zomer veel kunnen oogsten. Als beginnende tuinier dacht ik dat ik in de zomer het meest zou kunnen oogsten. Ik kreeg het advies om veel water te geven en al het onkruid weg te schoffelen. Met mijn oudste zoon van toen 3 was ik dagelijks in de weer met mijn schoffel en gieter. Na veel water geven keek ik aan het einde van het seizoen uit naar de herfst waarbij moeder natuur weer even mijn taak van water geven over zou nemen.

 De afgelopen zomer heb ik nauwelijks water hoeven geven door de combinatie van de regen, het toevoegen van mulch, boomschors en bodembedekkers. Ik zag wel slakken zowel mijn dahlia´s als gezaaide groentes opeten. Als je elke dag je planten steeds meer opgegeten ziet worden kan het wachten op nieuwe natuurlijke vijanden voor je gevoel lang duren. Daar krijg je dan vaak wel leuke verassingen voor terug. Soms sneuvelt er een dahlia maar komt er eetbaar onkruid voor terug. Er groeide in mijn moestuin een paar weken geleden brandnetel. Nu ben ik door de geneeskracht niet ontevreden met brandnetel maar is dit na onderzoek ook een teken van te veel stikstof in de grond. Als je de natuur haar gang laat gaan, laat het ook zien wat de bodem nodig heeft.

In de film ‘the biggest little farm’ laten ze dit proces mooi zien. Dat er ondertussen hele oogsten worden opgegeten en uren werk ´voor niets´ is gedaan moet je voor lief nemen. Ik ben elk seizoen steeds meer bezig om een regeneratieve boerderij na te bootsen in mijn voor- en achtertuin en hierdoor is de biodiversiteit erg verhoogd. Gelukkig hebben de meeste planten ondertussen weer nieuwe bladeren aangemaakt en heb ik al meerdere kikkers en een egel in de tuin gespot die nu mijn slakkenprobleem met liefde oplossen. De natuur is altijd bezig om in balans te komen en meer groen zorgt voor meer leven.

Regeneratief tuinieren geeft mij voldoening omdat ik weet dat wat ik plant goed is voor de insecten, dat als insecten gelukkig zijn in mijn tuin dit weer voor meer nakomelingen (en extra hulp in de tuin) zorgt en dat ik ook het bodemleven elk seizoen gezonder maak. Waar mijn opa in zijn tijd nog gif op zijn groentes in de moestuin spoot, weten wij nu meer de effecten hiervan op ons voedsel. Elke generatie heeft weer nieuwe kennis en ik merk dat ik steeds vaker kennis van de oudere generatie combineer met de kennis die ik heb opgedaan.  Mijn opa van 89 appt nog gelijk terug als ik een vraag heb over tuinieren en ik geloof dat het eten van eigen verbouwde groentes en werken op de moestuin hebben bijgedragen aan hoe fit hij nog is op zijn leeftijd. Het tuinieren in een polycultuur is een voorbeeld van kennis van de nieuwe generatie waarmee ik dit seizoen goede resultaten mee heb geboekt.

De afgelopen seizoenen zag ik rond augustus steeds meer ziektes in planten en is dat nu half september nog steeds niet het geval. Zo oogsten we in september nog veel tomaten, bonen, kruiden, eetbare bloemen en zijn ook alweer de eerste pompoenen rijp. Waar ik eerst vooral oogstte in de zomer lukt dit nu uit de voor en achtertuin het hele jaar rond, ben ik begonnen met wildplukken en geniet ik van het verwerken van de oogst. Maar de kers op de taart voor mij van regeneratief tuinieren is met mijn zoontjes alle insecten observeren en dat de rest van het gezin steeds meer kennis die ik op doe overnemen.