De boterbloemencake die regenboogsalade werd
07 mei 2023 
9 min. leestijd

De boterbloemencake die regenboogsalade werd

Boterbloemen

bestaat er iemand die er niet van houdt? Denk je aan voorjaar, dan zie je automatisch sappige groene weides vol glanzend gele boterbloemen voor je. 
Ik in ieder geval wel. De naam voegt in deze misschien ook wel wat toe. Ik bedoel; Boterbloem klinkt toch een stuk aantrekkelijker als Paardenbloem of stinkend nieskruid. 

Mooi dus, maar ook misleidend. Want één van de eerste dingen die ik wilde proberen als beginnend wildplukker, was de boterbloem! 
Op een mooie voor zomerse dag huppelde ik (het huppelen werd niet zozeer door vreugde veroorzaakt, maar door het hete asfalt, daar ik in die tijd graag blootsvoets onderweg was) naar het dichtstbijzijnde weiland en plukte een gigantische bos van deze glanzende knapperds. Ondertussen bedacht ik me wat voor lekkers ik hier mee ging maken; cake vanzelfsprekend, een siroop kon ik inmiddels ook al zelf maken, boterbloemlikeurtje misschien? Had ik nog nooit in een winkel gezien, gat in de markt! Mijn fantasie sloeg een beetje op hol door al die vrolijkheid in het veld, gelukkig stond het helemaal vol  met boterbloemen want het vee scheen het niet te lusten... zo apart. Meer voor mij, jammer voor hun.

Thuis zette ik de bloemen op vaas zodat eventuele beestjes konden ontsnappen en zo kon ik op mijn gemak wat leuke recepten op internet scoren. Mijn enige kruidenboek had ik al geraadpleegd, helaas vond ik daar geen boterbloem in terug. De online zoektocht viel een me beetje tegen, in plaats van tientallen recepten kreeg ik van Google geen enkele treffer op „recepten met boterbloem“. Zou ik dan de botanische naam moeten intypen? Die kende ik niet eens en mijn kruidenjuf hoefde ik niet te vragen want die keek maar eens in de week op haar telefoon. Thank god weet Dr Google altijd raad -behalve bij boterbloemrecepten- en al snel had ik geleerd dat de boterbloem een lid is van het geslacht RANUNCULUS. Er begon iets te dagen achter in mijn hoofd, met deze plantenfamilie was iets, we hadden er het op kruidenles over gehad toen we Speenkruid plukten...hoe zat dat ook alweer? Hoe meer ik me inlas, hoe verdrietiger ik werd. „Giftig voor vee, niet eetbaar voor mensen en irriterend op de huid, alle leden leden bevatten protoanemonine“ Het slechte nieuws moest even indalen, een beetje beduusd keek ik naar de enorme bos bloemen op het terras. Niet eetbaar. Hoe jammer.

Eenmaal bekomen van de teleurstelling, maar blij dat mijn handen niet vol blaren zaten door de aanwezige huidirritirende stoffen, ging ik op zoek naar bloemen die wél eetbaar waren. En die bleken in overvloed in mijn eigen tuin te groeien! Die dag aten we geen boterbloemcake, maar stond er ´s avonds wel een regenboogsalade op tafel. Vol eetbare bloemen uit de tuin.


Een regenboogsalade is een friszoete salade die -zoals de naam al zegt- bijzonder kleurrijk is. Door verschillende soorten groente, kruiden en specerijen te gebruiken ziet deze salade er niet alleen mooi uit, hij bevat ook een groot palet aan gezonde voedingsstoffen en smaakt ook niet-groenteliefhebbers meestal erg goed. De ingredienten kunnen vanzelfsprekend aan het seizoen aangepast worden.



Recept: Regenboogsalade met eetbare bloemen

Ingrediënten voor 4 personen

  •     ½ geraspte knolselderij
  •     handvol wortels, geraspt
  •     ½ komkommer in blokjes
  •     een klein blikje mais
  •     handjevol cherrytomaatjes, gehalveerd
  •     ½ rode paprika
  •     een klein handjevol rozijnen
  •     1 appel in blokjes
  •  Twee handenvol versgeplukte fris smakende kruiden (bijvoorbeeld een mix van zevenblad, munt, citroenmelisse, kervel)
  •  naar smaak en verkrijgbaarheid: eetbare bloemen: pinksterbloemen, bloeiende koolbloemen, paardenbloem, afrikaantjes, viooltjes, goudsbloem, madeliefjes,  oost-indische kers, komkommerkruid bloemen etc.
  •  zonnebloempitten
  •  voor de dressing
  • een klein glaasje appelsap, paar druppels citroensap, olie, peper en zout

Bereidingswijze

  • begin met het maken van een royale hoeveelheid dressing en laat de rozijnen hierin weken terwijl je de rest van de groente raspt en fijn snijdt. Hoe fijner de kruiden gesneden worden (nooit met een staafmixer!) hoe meer smaak ze afgeven. Doe alle ingrediënten in een mooie slaschaal en roer de dressing erdoor. De citroensap zorgt ervoor dat de appel niet verkleurt, zet de salade daarom gerust een paar uur koel weg. Dan kunnen de smaken goed trekken en kom jij nog beter voor de dag met dit zomerse gerecht.
Over de schrijver
Tot een jaar of tien geleden hield ik me nog helemaal niet met wilde natuur bezig. Sterker nog, brandnetels, zevenblad en andere plaaggeesten roeide ik met alle middelen (tevergeefs) uit onze grote kindvriendelijke tuin in het Luxemburgse Müllerthal. De oude wilde pruimenbomen moesten wijken voor een speeltoestel, ze trokken toch alleen maar ongedierte aan. Hortensia's gaven weinig werk en vervingen de bessenstruiken van de vorige bewoners. Het keerpunt kwam toen iemand me vertelde dat de paardenbloem eetbaar was. Daar wilde ik meer over weten! Van een kruidenvrouw uit de buurt leerde ik determineren en welk kruid waar goed voor was. Naast kennis groeide ook het respect voor alles wat ik zo hard had willen uitroeien. Hoe meer ik erover te weten kwam, hoe groter mijn verwondering werd en hoe meer ik overtuigd was dat het ook in mijn achtertuin wel wat natuurlijker kon. Na 26 jaar ruilden we Berdorf in voor een dorpje aan de andere kant van grens, en voor we verhuisden liep ik nog een laatste keer door onze tuin. Ik nam afscheid van de schaduwhoek vol zevenblad en speenkruid, van de vijver waar wilde waterplanten groeiden, de bessenstruiken die ik geplaatst had en van de Spar, die ons behalve schaduw ook heerlijke sparrenthee had gegeven.Gelukkig is een mens nooit te oud om te leren, wat heb ik mezelf ontwikkeld op dit gebied! Met diverse online en offline cursussen vergrootte ik mijn kennis over het gebruik van wilde kruiden, permacultuur en moestuinieren. Met deze kennis leg ik samen met mijn man met respect voor de natuur een tuin aan, waar in verschillende biotopen medicinale en eetbare (wilde) gewassen kunnen groeien en bloeien. We werken hierbij zoveel mogelijk met hergebruikte materialen, en als het even kan, worden de borders gevuld met ruilgoed en wilde stekjes. Dat dit alles met vallen en opstaan is gebeurd, moge duidelijk zijn. In mijn blog deel ik de missers en successen uit de tuin en van mijn wildgerechten, die lang niet altijd zo smakelijk uitpakten als ik hoopte

Geef jezelf een online cursus cadeau