Bosbaden in de winter

Bosbaden in de winter

Een bosbad nemen, dat is je volledig onderdompelen in de natuur. Wandelen in een tempo van 1 kilometer per uur, stilstaan, stilzitten en al je zintuigen inzetten. Je ogen, je oren, je neus, je tastzin en proeven. Een bosbad heeft altijd een begin, een kern en een eind en duurt zo’n 3 uur. Afsluiten doen we altijd met een kleine theeceremonie.

Misschien denk je wel dat in de winterbosbaden niet zo uitnodigend is. Het tegendeel is waar. Ook in de winter is er nog zoveel te ervaren in het bos. En naar buiten gaan, dat kan goed helpen tegen een winterdip. Zeker als het weer zo somber kan zijn in wintermaanden. Als de lucht grauw is en het misschien wel veel regent en waait. En koud is. Dus ik nodig hier uit voor een kort winterbosbad.

Allereerst, kleed je goed aan op het weer. Neem een thermoskan thee, een mooi kopje, en een zitmatje of vuilniszak mee en ga dan het bos in. Een parkje kan ook. Als je aangekomen bent, stap dan heel bewust het bos in. Alsof je een tempel binnengaat of een museum, het museum van de natuur, een levend museum. En voel je welkom.

Loop nu een kwartiertje stap voor stap een stukje het bos in en kijk om je heen. Sta stil bij wat je aandacht trekt. De bomen zijn kaal, de begroeiing op de grond is in winterrust. De struiken, behalve de hulst en de rododendron, hebben hun bladeren verloren. Kijk eens hoeveel bomen je nu kan zien. Door de bomen zien we nu het bos. Het mos zorgt net als de hulst en de rododendron nog voor groen, sommige varens ook. En uiteraard zijn de naaldbomen ook nog groen. Her en der is nog een kruid te vinden en sommige bramen hebben hun blad ook nog. Kijk eens heel bewust naar wat nog groen is. De kleur groen maakt ons ontspannen. Als het regent, kijk dan eens naar de druppels op alles wat groeit. En bedenk hoe belangrijk water is voor de natuur, voor ons.

De volgende 5 tot 10 minuten ga je ruiken. Wees nieuwsgierig. Misschien voelt het wel gek om daar in je eentje aan van alles te ruiken. Aan dennenappels, mossen, bladeren, takken, bomen… Verwonder je over wat wel en wat geen geur heeft. En graaf een klein kuiltje daar waar veel bladeren liggen en ruik eens aan de aarde. Wrijf wat dennennaalden tussen je vingers en ruik. Vervolgens blijf je even stilstaan en haal je een paar maal diep adem. Adem de zuurstof in die de planten voor ons maken. Zonder planten kunnen wij niet leven. En adem allerlei stoffen uit de natuur in. Stoffen die bijdragen aan de verbetering van ons immuunsysteem en bijdragen aan ontspanning.

Nu ga je stilstaan of stilzitten tegen een boom. Minstens 10 minuutjes. Zie de winterrust van de natuur om je heen. En neem zelf rust. Niets doen is niet gemakkelijk. Maar door te kijken wat er om je heen is, alleen maar waarnemen, kom je tot rust. Dwalen je gedachten af? Zet dan je oren in. Luister naar wat er allemaal te horen is. Misschien hoor je nog af en toe een vinkje of misschien wel een goudhaantje? Of als het regent, luister naar de regendruppels. Of luister naar de wind.

Als laatste nodig ik je uit om tijdens dit minibosbad te gaan voelen. De natuur is zo’n mooi middel om uit ons hoofd te gaan en meer naar het voelen. Loop weer in rustig tempo verder en voel met je handen aan alles wat je aandacht trekt. Voel ook aan verschillende boombasten. Voel droog, nat, hard, zacht, stekelig en meer. Ook dit doe je weer minimaal 10 minuutjes. Hoe voel jij je nu?

Tot slot, zoek een plekje om te zitten en geniet van je kopje thee en de natuur om je heen. Bedank in gedachten of misschien wel hardop, de natuur. Voor dat ze er is, ons voedt en ontspanning, plezier en nog veel meer brengt.

Wil je een keer mee bosbaden? www.bosbaden-shinrin-yoku.nl

Ingrid Kop
bosbadgids@gmail.com

“In het bos, daar hoor ik thuis”. Dat is echt zo, zo voelt het. Ik ben er op mijn plek en volledig ontspannen. Als kind ging ik met mijn ouders altijd op vakantie naar de Veluwe. Uren liepen we door het bos. Soms duurde het wel 8 uur voor we weer in ons vakantiehuisje terug waren. Mijn vader draaide ieder blaadje om…. En wat blijkt, dat doe ik nu ook. Uren kan ik door natuurgebieden dwalen en ook ik draai de blaadjes om. Want kijk eens naar de onderkant van het blad van een varen, je ziet opeens iets heel anders.